De Middeleeuwen dateren van 1400 tot 1500. Ze waren gekenmerkt door wijde en stijlvolle jurken, statige pakken en vooral pruiken die door de mannen gedragen werden. Wil je weten wat de rol en betekenis van kleding had in deze tijd, dan moet je zeker verder lezen!
Betekenis van kleding
In de Middeleeuwen was kleding een weerspiegeling van de status, de rang en het beroep van de persoon die ze droeg. Op de universiteiten gingen geleerden’ zwarte toga’s dragen. De kerken toonden hun macht en rijkdom door hun rijkelijk versierde officiële gewaden. De bisschoppen van Glasgow waren de trendsetters op dit gebied. Hun kosmopolitische macht weerspiegelde zich in hun gewaden en al vlug werden deze in heel Europa gedragen. Deze gewaden kunnen gezien worden op het portret van William Elphinstone die in Glasgow geboren werd en later bisschop van Aberdeen werd(1488-1514). Het portret toont hem getooid met een gigantische mijter (bisschop hoge puntmuts) en een mantel van donker rode zijde met goud in verweven en versierd met borduurwerk in gouddraad. Deze kunnen uit Italië gekomen zijn, maar ook in Schotland waren er goede geschoolde professionele borduursters die in staat waren goed werk te leveren. Als gevolg van de Reformatie is van deze gewaden vrijwel niets meer overgebleven.
De kleding van de gewone mensen
Er is weinig beeld bewijsmateriaal over de gangbare kleding van de werkende mensen, voor de 17e eeuw. Ongetwijfeld zou hun kleding eenvoudig en van slechte kwaliteit geweest zijn.. Vaak is het noodzakelijk een beroep te doen op de beschrijvingen in testamenten en de rekeningen van de huishoudens. Er zijn echter een paar zeldzame schilderijen, zoals de portretten van koning James IV geschilderd in 1507 en die van King James V en zijn vrouw Maria van Guise c.1538 in de rijkelijk met edelstenen en bont afgezette zijde en fluwelen kleding die gedragen werd aan het hof. Ook houtsnijwerk is hierbij nuttig, alsook de afbeeldingen die op graven en gebouwen te vinden waren. Zij geven een goed idee van de hoeden, kapsels en de bovenkleding met pofmouwen. De kleding van de armen en de gewone mensen kenden geen mode trends en werden zelf gemaakt. De stoffen weefden ze zelf van gesponnen wollen draden of zelf gekweekt katoen. Wol en linnen was hier een trend omdat het goedkoop was en zelf te maken. Mannen droegen een tuniek met daaronder een maillot en beenkappen. De vrouwen hadden een langere tuniek die meestal reikte tot de enkels. Een soort capuchon werd op het hoofd gedragen tegen regen en wind. Kinderkleding was meestal een miniatuur weergave van de volwassenen en er was weinig variatie.
De kleding van de rijke adel
Bij de rijke adel kon men wel spreken van zogenaamde mode verschijnselen. Zij gebruikten duurdere materialen zoals zijde en fluweel en de modellen hadden een gelijkaardig model. De stoffen zoals zijde, brokaat, gouddraad enz werd ingevoerd uit Italië. Brede schouders, een wespentaille en bolle buik was een mode verschijnsel. Voor vrouwen werd er een heuse constructie gemaakt die de rok zeer wijd hield. De wespentaille werd gecreëerd door een korset met linten die strak aangespannen werd. Door de handelsmissies kwamen mode trends over uit andere landen. In België waren het vooral de Hertogen van Bourgondië die de mode aangaven. Deze mode verschijnselen vind men wel terug in overblijfselen van jurken in die tijd, graf afbeeldingen in cryptes en de talrijke schilderijen die de rijken lieten maken.
