ADD is de afkorting voor Attention Deficit Disorder. Mensen met ADD verwerken informatie, indrukken en emoties trager dan de gemiddelde mens. Ze hebben een slecht korte termijn geheugen. Het is echter geen opvallend iets. De vertraging is zelfs zo klein dat ADD in de omgeving buiten de concentratieproblemen of het dromerige niet eens echt opvalt. Op school is het prestatievermogen erg wisselvalig.
Concentratiestoornis
Bij leuke dingen kan de ADD-er zich wel goed concentreren. Daarom wordt zo iemand vaak gezegd dat het hem (of haar) aan discipline, wilskracht en doorzettingsvermogen ontbreekt. Iemand met ADD heeft – kort gezegd- last van een concentratiestoornis. Een ADD-er is dromerig, wordt constant geplaagd door veel gedachten en kan moeilijk zijn of haar aandacht vasthouden. Belangrijke dingen worden op het allerlaatste moment gedaan. Veel dingen komen niet af. De ADD-er kan zich vaak niet makkelijk tot een taak zetten en stelt veel dingen uit tot bijvoorbeeld de volgende dag.
Gemoedswisselingen
Een ADD-er is zich bewust van zijn beperkingen en kan hierdoor zeer gefrustreerd raken. Gevoelens van falen, perfectionisme en depressies kan zo iemand tot grote gemoedswisselingen brengen. De intelligentie wordt door ADD overigens niet aangetast. Wanneer een ADD-er interesse heeft op een bepaald gebied, kan het zelfs leiden tot hyperfocus. Hij of zij kan dan keihard aan iets werken tot op het obsessieve af. Organiseren en plannen? Een lastige taak voor ADD-ers.
Erfelijk
ADD is een erfelijke aandoening die al bij de geboorte aanwezig is. Bij ADD is er sprake van een dopamine tekort en een verlaagde hersenactiviteit in de prefrontal cortex. Je kunt het omschrijven als een chemische onbalans. Alleen een psychiater of kinderpsychiater kan een diagnose stellen. Concentratiestoornissen gaan vaak gepaard met meerder beperkingen, bijvoorbeeld een slaapstoornis, depressie, dyslexie of rekenstoornis. Het ligt meestal zeer complex. Er zijn een groot aantal andere beperkingen die veel overeenkomsten hebben met ADD maar andere oorzaken hebben.
ADHD
ADD wordt veel in combinatie gebracht met ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder). Maar mensen met ADD zijn niet hyperactief (druk/impulsief). Er zijn grote verschillen tussen beide concentratiestoornissen, zowel in de hersenen als in het gedrag. Er is wel een combinatie diagnose mogelijk, dus een ADD-er kan daarnaast ook ADHD als diagnose krijgen. Het wordt het gecombineerde type ADD/ADHD of AD(H)D genoemd. ADD komt minder voor dan ADHD.
Behandeling
ADD kan met medicatie behandeld worden. Door medicatie verbetert de concentratie. Dat heeft tot gevolg dat de moeheid en traagheid ook minder worden. Coaching wordt aangeraden. Er wordt aandacht besteed aan structuur, planning en organisatie. Ook worden het zelfbeeld, onzekerheid en het uiten van gevoelens besproken. Gezonde voeding en beweging zijn belangrijk ter ondersteuning van een goede behandeling.
